Recensie: Julie Kagawa- Pupil

Julie Kagawa - Pupil


Lang geleden hebben de drakendoders van de Orde van St.-Joris de draken bijna uitgeroeid. Maar ze zijn er nog steeds, en hun aantal neemt zelfs toe onder de ijzeren heerschappij van Talon. Ember en haar broer Dante zijn jonge draken die voor het eerst worden losgelaten in de mensenmaatschappij. Eén zomer lang mogen ze als gewone tieners van hun relatieve vrijheid genieten vóór Talon beslist over hun toekomst. Broer en zus vermaken zich uitstekend met vrienden aan het strand, maar vooral de opstandige Ember wordt nauwlettend in de gaten gehouden. Een van haar nieuwe vrienden is de knappe, serieuze Garret, van wie ze zeer menselijke kriebels in haar buik krijgt. Wat ze niet weet, is dat Garret is opgevoed met maar één doel: hij moet draken die zich verborgen houden tussen de mensen opsporen en vernietigen..


MIjn mening over de flaptekst en de cover
Mijn eerste reactie was WAUW....Wat ziet dit boek er weer mooi uit, echt weer een Julie Kagawa styl, als in de schubben kun je echt voelen.
De flaptekst verraadt niet te veel over het verhaal en laat het lekker mysterieus. Ik houdt daar persoonlijk wel van.

Mijn mening over de hoofdpersonen
Ember:
Een meisje met een prachtig persoonlijkheid. Zij durft te doen wat ze zelf wilt, en tegen mensen in te gaan die ver boven haar staan Volgens mij heb je aan haar echt een vriendin voor het leven.

Dante: 
Een jongen die alles doet wat hem gezegd wordt. HIj is echt trouw aan Talon. Desondanks houdt hij wel heel veel van zijn tweelingzus en probeerd haar tegen alles te beschermen.

Garret: Na mijn idee echt een jongen die heel stoer voordoet maar als het puntje bij paaltje komt durft hij niet meer en heeft hij toch wel het hart op de juiste plek zitten.

Riley:
Een karakter met pit. Net als Ember iemand die tegen anderen in durft te gaan en durft te strijden voor de vrijheid.

Algemene mening over het verhaal
In het begin had ik er eventjes moeite mee om erin te komen. maar ik ben blij dat ik heb doorgezet. Vanaf hoofdstuk 2 heeft het me echt geboeid tot het einde....Met weer een gigantische cliffhanger, en ben ik stiekem blij dat ik heb gewacht met lezen tot de serie compleet uit is. 

Het verhaal wordt verteld per hoofdstuk uit een ander hoofdpersoon. Waardoor ik het gevoel had ik met iedereen een band kreeg ipv met 1 persoon. Ik vind dat persoonlijk heel prettig.

Het is weer een echt Julie Kagawa boek met de juiste boost aan Fantasy en Romantiek <3

Eindcijfer : 5/5

Reacties

Populaire posts van deze blog

Recensie: Patricia van Dam - geschenk onder de boom

Recensie: Jacodine van de Velde - Zwarte koffie macchiato en takkenthee

Recensie: Robyn Carr - na de storm